Nou dat was het dan hoor, de eerste etappe in de echte trein.

Zondagmiddag kwam 'mijn' taxichauffeur me weer ophalen in het hotel en ook hij heeft me keurig in de trein, tot in de coupe gebracht. Er wordt goed voor me gezorgd hoor! Deze keer deelde ik de coupe met een Pools meisje, een Zwitserse jongen en een Russische jongen. Met de Zwitser en de Poolse heb ik ook weer leuke gesprekken gehad. De Rus hield zich afzijdig. Het leven in de trein is behoorlijk, verplicht 'onthaasten'. Je leest een boek (het eerste boek is al uit), je maakt een praatje, je kijkt een poosje uit het raam, je doet een dutje, je gaat eens naar het toilet, je loopt een stukje door de trein en dan begint het weer van voor af aan. Iedere 4 tot 6 uur maakt de trein een stop en dan ga je er even uit. Op de perrons is het geweldig! Er lopen allemaal baboeska's (moedertjes van Rusland) en zij verkopen van alles en nog wat. Van knuffelbeesten tot ontzettend lelijke kitscherige souvenirs, van zelf gekweekte groenten en fruit tot gekoelde frisdranken en yoghurt. Vanmorgen op één van de stations liep zelfs een dame met een mand met hele (gedroogde) vissen!

Het uitzicht is niet zo heel erg spannend tot nu toe, de eerste 1500 kilometer waren er alleen maar berkenbossen te zien, af en toe onderbroken door een schijnbaar willekeurig neergekwakt groepje huizen dat samen een dorpje vormt. De meeste huizen zijn van hout, hoe stoken ze dat warm in de winter? In mijn westerse ogen kunnen alle huizen ook wel een likje verf gebruiken. Hoe klein het dorpje ook is, er is altijd een kerk met van die gouden koepels. We hebben onderweg 4x gestopt. In Vladimir, in Nizny Novgorod (vroeger Gorky), in Kirov (hier is de Rus uitgestapt) en in Perm. Na Perm werd het uitzicht mooier, we zijn diverse grote rivieren overgestoken en zijn de Oeral in gereden. Dus het landschap wordt nu heuvelachtiger.

Onderweg zie je ook verschrikkelijk veel, kilometerslange goederentreinen. Soms van die containers erop, of van die tanks voor vloeistoffen, maar ook heel veel steenkool en duizenden boomstammen.

In Yekaterinenbrug heb ik afscheid genomen van de Zwitser en de Poolse, zij gaan nog een dag door naar Novosibirsk. En bij het uitstappen stond alweer mijn transfer te wachten. Bij de uitgang van de coupe dit keer zelfs. Het voelt alsof er door heel Rusland een soort netwerk actief is dat mij volgt en me steeds weer opvangt op de juiste plek. Dit keer was het de directeur van de Tourist Agency van Yekaterinenburg. Hij heeft me naar het appartement gebracht, want hier heb ik gekozen voor low-budget en geen hotel maar een appartement genomen. Nou jongens, low budget is het, waar ik nu toch terecht gekomen ben!

Ik zit in een KGB appartement, midden in het centrum. Ik dacht dat de naam KGB appartement vooral verwees naar vroeger tijden, maar ik zit gewoon echt in zo'n appartement! Ik heb een volledig ingerichte huiskamer/slaapkamer met piano, een toilet van voor de oorlog en dito badkamer, maar dan wel weer met ligbad. En een keuken met alle voorzieningen, maar het ziet eruit! Ik heb een paar foto's gemaakt, maar van de ingang durf ik jullie geen foto te laten zien dat is echt te erg! In het begin dacht ik, dit doe ik niet ik ga alsnog naar een hotel. Maar nu ik hier zit, ik heb net eten gekookt en zit nu te internetten, want dat is er dan weer wel, begin ik de lol er wel van in te zien. Dus ga ik hier lekker slapen en word ik morgen weer opgehaald door een gids om op zoek te gaan naar de Romanovs.

Ik ben overigens weer twee uurtjes in de tijd opgeschoven, het is hier nu 22.30 uur en bij jullie pas 18.30 uur.