Dag 1. Van Amsterdam naar Cluj Napoca
Al vroeg op pad naar Schiphol. Gelukkig was ik er vroeg, want het automatisch inchecken ging niet (mijn reservering werd niet gevonden), dus moest ik in de rij voor de menselijke check-in, pfff ruim een uur gewacht en toen was ik aan de beurt. Mijn reservering was er dus gewoon wel en ik was in no-time ingecheckt en klaar. Daarna lekker koffie gedronken en een beetje rondgelopen op Schiphol, wat een heerlijke wereld is zo'n vliegveld toch. Tegen boarding time naar de gate gelopen en daar kwam de eerste medereiziger al snel naar me toe. Heleen, een Limburgse vol tatoeages van spinnen.
Na de veiligheidscontrole , in de wachtkamer voor het toestel kwamen ook de anderen in beeld. Een groep van vier samenreizigers, een echtpaar en verder nog 4 alleengaanden, we zijn met een groep van 11.
Na een rustige vlucht naar Boekarest, moesten we daar overstappen op een binnenlandse vlucht. Je moet dan eerst naar buiten en daarna weer bij 'vertrek' naar binnen, beetje omslachtig. Maar we vonden de gate weer en daar moesten we een half uurtje wachten. We werden met een bus naar ons toestel gebracht, een geweldig toestel! Het was zo’n klein vliegtuigje met propellers en er konden max.50 personen in. Maar ook dat ging de lucht in en 50 minuten later landden we, weliswaar met een behoorlijk bumpy landing, maar we waren er. Bij het verlaten van het toestel vroeg één van de stewards waar we vandaan kwamen en toen we zeiden uit Holland, zei hij: "Oh. I am very sorry for you". (hij bedoelde voor de MH17). Bij het uitstappen raakte ik ook nog in gesprek met een Roemeense die vroeg waar we naar toe gingen en toen ik vertelde dat we naar de Maramures gingen werd ze helemaal enthousiast, want het is zo mooi daar en zo authentiek. We zullen het gaan zien en ervaren.
Eerst maakten we kennis met Christina, onze gids voor deze week. Zij bracht ons naar het hotel. Hotel Viktoria. Een rit door een zeer communistisch ogende stad volgde. Het gevoel of ik terug was in Yekaterinenburg! Het hotel is prima, best luxe, maar dan moet je wel met communistische ogen kijken, voor ons is het vooral vergane glorie.
Na korte tijd om de spullen op de kamer te brengen kwamen we weer samen in de lobby, we wilden namelijk de stad in om te dineren. Een enorme stortbui zorgde ervoor dat we wel even moesten wachten, wat een regen zeg. Maar na enige tijd konden we toch op pad, eerst geld halen of wisselen en daarna naar het restaurant. Heerlijk gegeten, maar wel gewoon ‘westers’. Volgens Christina komen de ‘local foods’ vanzelf als we deze week in guest houses gaan logeren. Na een heerlijk diner, met lekker Roemeens bier, zijn we terug gelopen naar het hotel en daar heb ik heerlijk geslapen.

Dag 2. Van Cluj Napoca naar Viseu de Sus
Vandaag hebben we een stadswandeling gemaakt langs de highlights van Cluj Napoca. Eerst naar de orthodoxe kathedraal. Daarna naar de stadsmuur en de universiteit en zo verder naar het marktplein waar alweer een kerk te bezichtigen was. Daarna was Christina ineens verdwenen en hebben we met de groep de stad verder verkend. Heerlijk op een terrasje geluncht en daarna terug naar het hotel voor de transfer naar de trein. Gelukkig konden we met de taxi, want het was veel te ver en te warm om te gaan lopen.
Een klein deel van de groep deed dat wel en zij kwamen oververhit en bijna te laat bij het station aan. In de trein bleek dat deze ongeveer hetzelfde was als de trein van Yekaterinenburg naar Ulaan Baatar, slecht, vies en warm. Maar de rit was net als de Trans Siberië expres heerlijk! Mooi landschap dat voorbij komt en relaxed reizen. Na 5 uur kwamen we aan in Viseu de Sus waar de eigenaar van het guesthouse al op ons stond te wachten met een busje. Hij bracht ons naar zijn huis waar we allemaal een kamer kregen toebedeeld. Ik slaap in de computerkamer en Tineke en Wim in het ouderlijk bed. Superleuk!!
Na een heerlijk Roemeens diner en een welkom met veel Pallenca (Schnapss) gingen we allemaal uitgeput naar bed.

Dag 3. Van Viseu de Sus naar Dragomiresti
Na een heerlijk ontbijt kregen we wat uitleg over Roemenie van Christina daarvoor had ze haar Romanian map helemaal meegesjouwd en daarna gingen we op pad voor de eerste wandeldag. Wat een prachtige wandeling hebben we gemaakt. We moesten een heuvel over en aan de andere kant van de heuvel naar Dragomiresti lopen. Het was erg steil klimmen en dalen, en het weer was prachtig. Soms een beetje warm, soms een beetje regendruppels, maar alles bij elkaar een prachtige dag. De wandeling was pittig, maar prachtig. Aan het einde van de heuvel hebben we een biertje gedronken in Salistea de Sus. Daarna moesten we nog ongeveer 7 km lopen naar Dragomiresti. Een heel authentiek dorpje. Op een kilometer van het guesthouse hield Christina een paard en wagen aan en vroeg ons of we mochten meerijden naar de brug bij het guesthouse. Met wat overtuigingskracht lukte het haar om de chauffeur over te halen ons mee te nemen en zo reden we het laatste stuk in een echte oude paard-en-wagen met een Roemeens sprekende bestuurder. Superleuk!
Het guesthouse waar we nu 2 nachten blijven is heel mooi en ook hier hebben we weer een heerlijk diner gekregen, met heerlijke schnaps. Helaas moet een deel van de groep hier in een ander guesthouse, 3 km. verderop, slapen en dat is wel een beetje jammer, maar morgenochtend zien we elkaar weer bij het ontbijt.

Dag 4. In Dragomiresti
Vanmorgen alweer een heel lekker ontbijt voorgeschoteld gekregen en daarna op pad naar het museum in Dragomiresti. Een vrouw, Maria, in traditionele klederdracht vertelde van alles over de streek en de gebruiken van vroeger. Leuk om te zien en te horen. Daarna gingen we langs de orthodoxe kerk terug naar het guesthouse. Maar eerst bij de kerk veel mensen in traditionele kleding gezien, ze gaan echt in hun zondagse kleren naar de kerk! Ook een kijkje genomen in de prachtig beschilderde kerk zelf. Pas zo’n 15 jaar geleden gebouwd en beschilderd , maar erg mooi. Daarna in het guesthouse heerlijk geluncht, lekker gewoon een bord met hapjes op tafel en met de handen gegeten. Leuk en lekker. Daarna een wandeling gemaakt, het was de bedoeling dat we naar een imker zouden gaan, maar helaas is dat niet gelukt. Te warm, te ver en een te saaie weg. Daarom
gingen we langs dezelfde weg terug, was 8 km heen en dus ook 8 terug. Daarna heerlijk gedoucht en gegeten in het guesthouse, wat een gastvrije mensen zeg! Ook nog gezellig met zijn allen een biertje gedronken en nu weer lekker slapen. Morgen hebben we een lange wandeldag voor de boeg.

Dag 5, Van Dragomiresti naar Botisa
Vandaag begonnen met alweer een heerlijk ontbijt en daarna gingen we naar de ´plaatselijke wasserij´. Johanna, de eigenaresse van het guesthouse toonde ons hoe zij de was doen in een omleiding van de stromende rivier. Allemaal op waterkracht en zonder wasmiddel, duurzamer kan het niet zijn. Prachtig om te zien! Daarna gingen we op pad naar Leud, een mooi authentiek dorpje met de oudste houten kerk van Maramures. Indrukwekkend mooie schilderingen. Dit kerje staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Na deze bezichtiging hebben we koffie gedronken en daarna gingen we op pad naar Botiza. Een werkelijk fantastische wandeling!!!! Bij aankomst in Botiza zagen we een vrouw in de rivier die schapenwol ging wassen en verschillende paard en wagens volgeladen met hooi! We gaan steeds minstens 50 jaar terug in de tijd. Bij aankomst in het guesthouse een biertje en een Pallenca en nu een douche en daarna lekker eten met zijn allen. Het is gezellig en superleuk!

Dag 6, van Botiza naar Poinilei isei
Vanmorgen ontbijt gekregen in Botiza, wat doen al die mensen hun best voor ons! Het voelt alsof we de moestuin en de oven leegeten iedere keer. Maar wat is het goed geregeld! Na het ontbijt op pad voor een lange wandeling, volgens Christina. We begonnen weer met een forse klim, de blaar op mijn voet vindt dat niet leuk! Maar na de klim kwam er alweer een mooi gebied met prachtige uitzichten. Een vrouw die het land bewerkte riep naar Christina of die grote groep mensen niet even kon helpen met haar zware werk, dus zijn we even gestopt en hebben we een beetje geholpen met hooi keren. Was erg leuk! Maar meteen respect voor die vrouwen die dat de hele dag doen en in de brandende zon! Daarna lekker verder gewandeld richting Poinilei Isei, uiteindelijk waren we daar al na bijna 13 km, dus veel minder ver dan verwacht. Onderweg nog een orthodox klooster bezocht met een ongelooflijk chagrijnige non die ons de kerk liet zien. De non was erg onder de indruk van de tatoeages van Heleen ze vroeg of je deze er ook af kon wassen! En in ditzelfde dorp bezochten we ook nog een houten kerkje dat ook op de wereld erfgoedlijst staat. Wat zijn die mooi zeg, deze was uit 1631 of zo, prachtig. Maar toch zie je ook hier weer de gebruikelijke Bijbelverhalen die worden afgebeeld. Bij aankomst in het guesthouse van deze keer blijken we allemaal in aparte huizen te slapen rond het guesthouse. Helemaal leuk, vooral de 3 single mannen hebben een mooi plekje, zij hebben ieder een eigen huisje op de berg! Nu even lekker languit om bij te komen, heb een blaar op mijn voet die even rust wil. Dus boekje lezen en languit. Vanavond om19.00 uur is er diner met verrassingen van Christina. Ben benieuwd. Tijdens het diner werden we verrast met Roemeense muziek door een echtpaar, waarbij een schattig klein meisje danste. Zij nodigde iedereen uit om mee te dansen, was erg leuk. Aan het einde van de avond hadden we ook nog een kampvuur met het door de anderen gesprokkelde hout. Heel leuk, we gingen zingen, zowel Roemeens als Nederlands, zelfs de beide volksliederen kwamen aan bod. Gezelligheid ten top.

Dag 7 naar Sineu,
Vanmorgen mochten we na het ontbijt ons kleden in Roemeense traditionele dracht, hilariteit alom! Wat leuk was dat. Daarna op weg voor alweer een prachtige wandeling, we hebben steil geklommen en zijn ook steil gedaald, het was weer prachtig!!! Het landschap is lieflijk heuvelachtig en er bloeien prachtige bloemen. De vlinders hebben hier een eldorado. Ik krijg de hele tijd de neiging om "Edelweis edelweis..." te zingen. Het ziet er echt uit als in de Sound of Music. In Sineu aangekomen hebben we meteen een gemeenschapsruimte bezocht waar kinderen de traditionele dansen leren, leuk om te zien dat kinderen van 6 tot 14 jaar zo trots hun eigen dansen tonen. Daarna naar alweer een leuk guesthouse. Nu regent het even, maar ik heb een prachtig balkon om even lekker te genieten van mijn boek. Rust!!

Dag 8, van Sineu naar Viseu de Sus
Gisterenavond heerlijk gegeten, uiteraard weer met Pallenca en daarna nog een potje Yahtzee gespeeld, leuk! Vanmorgen weer heerlijk ontbeten en de plaatselijke kerk bezocht, alweer zo´n oud exemplaar. Daarna werden we met een bus opgehaald en hebben we diverse lokale handarbeiders bezocht. Eerst een echtpaar met een oude watermolen waar graan gemalen werd en waar met waterkracht ook een machine om wol te kaarden werd aangedreven. Prachtig om te zien hoe trots deze mensen zijn op hun bezittingen en
op hun kunsten. We kregen er heerlijk brood met kaas en om half elf ook al Pallenca, pfff. Daarna gingen we naar een kunstenaar die maskers maakt en naar een pottenbakkerij en als laatste naar een houtbewerker. We hebben op een heuvel geluncht en we hebben ook nog een oorlogsmonument bezocht. Ook hier zijn mensen gevallen in de tweede wereldoorlog. Daarna gingen we terug naar Viseu de Sus om weer te overnachten in het eerste guesthouse. Na aankomst daar hebben we genoten van een heerlijk diner. We hebben nog even in het dorp rondgelopen en gaan nu lekker slapen. Morgen de stoomtrein.

Dag 9. Viseu de Sus
Vanmorgen na het ontbijt gingen we lopend naar het station van de stoomtrein. Volgens Christina de laatste in Europa die nog echt werkt voor de houtkapperij. Met deze stoomtreinen vervoeren ze het gekapte hout naar het dal. Deze trein is wel een erg toeristische attractie zeg! Wat een drukte daar op het station. Gelukkig hadden we gereserveerde plaatsen met zijn allen in een wagon. Het was een open wagon en daar waren we blij mee. Hoewel we nadat de trein ging rijden wel ontdekten dat we erg onder de roet kwamen te zitten, maar dat mocht de pret niet drukken. Het treintje reed door een
fantastisch mooi landschap langs de oever van de rivier de Vasser. Onderweg naar boven moesten we regelmatig stoppen om water of hout bij te laden om de trein te kunnen laten rijden. Grappig! We hebben allemaal mooie foto´s gemaakt. Boven aangekomen, bleek daar een grote picknick plaats te zijn ingericht waar iedereen wat kon eten en waar ook een paar traditioneel geklede mensen de traditionele dansen uitvoerde. Treinreizigers konden meedoen. Leuk om te zien.

Wij wilden een wandeling gaan maken, naar een iets rustiger picknickplek, maar het was erg drassig daarboven en we hadden niet allemaal de goede schoenen aan, ook waren er geen wandelstokken mee. Dus uiteindelijk hebben we ons toch maar aangesloten bij de grote mensenmassa en hebben we heerlijk in het zonnetje genoten van de lunch. De treinreis naar beneden vroeg veel minder stops om water en hout dus dat ging in veel minder tijd. Na aankomst terug in Viseus hebben we de tassen in het guesthouse gebracht en zijn we nog even de stad ingelopen, daar hebben we op een terras lekker een biertje gedronken. Het begon enorm te regenen toen we daar waren en niemand had regenspullen bij zich, dus uit nood hebben we allemaal een paraplu gekocht voor we teruggingen naar het guesthouse. Grappig hoor, 9 dezelfde paraplu´s,
De mevrouw van het kraampje had een goede middag, hoewel…. De paraplu´s kostten 8 lei per stuk en dat is 2 euro… Na aankomst in het guesthouse hebben we alweer heerlijk gegeten en daarna hebben we weer een potje yahtzee gespeeld.

Dag 10, van Viseu de Sus naar Cluj Napoca
Vandaag alweer het eerste deel van de terugreis. We konden uitslapen want de bus kwam pas om 10.30 uur. Maar na het laatste tradioneel Romeense ontbijt en een ontroerend afscheid van deze superlieve mensen vertrokken we dan toch echt. De bus bracht ons naar Salva, een station een heel eind verder langs het traject waardoor de treinreis uiteindelijk veel korter was dan op de heenweg. Gelukkig maar, want verschillende mensen van de groep hebben last van hun darmen en Richard kreeg daar ook nog eens een allergische reactie overheen dus die moest bij aankomst in Cluj meteen naar een arts. Christina regelde dat perfect. Wij zijn vanaf het station met een taxi naar het hotel gegaan en hebben daar ingecheckt. En natuurlijk weer even de stad in voor een biertje en eten. Heleen vierde haar verjaardag en trakteerde. Na het borrelen gingen we naar een ander terras om te eten en toen we daar zaten kwamen Richard en Christina gelukkig weer terug. Richard is weer opgeknapt en kon met ons mee eten. We hebben afscheid genomen van Christina met een envelop met een mooie fooi. We hebben haar allemaal even geknuffeld en daarna ging zij weg en hebben wij heerlijk gegeten. Na het eten ging een deel terug naar het hotel en wij gingen nog even de stad in. Er was op een van de grote pleinen een soort van festival waar we van de muziek hebben genoten, een beetje hebben gedanst en nog een biertje hebben genomen. Leuk! Daarna terug naar het hotel voor de allerlaatste overnachting in Roemenie.

Dag 11. Van Cluj Napoca naar huis
Nu zit ik op mijn kamer, met de balkondeur naar de straat open de laatste regels te typen. Straks om 9.00 uur gaan we gezamenlijk ontbijten en daarna regelen we taxi´s naar de luchthaven. En dan gaat het weer in twee stappen terug naar Amsterdam. Het einde van een heerlijke vakantie. Wat een mooi deel van Roemenie hebben we gezien! Wat een gastvrijheid hebben we mogen ervaren en wat een leuke mensen heb ik ontmoet.