Zo wat een volle dag was dat vandaag zeg. Het begon met een vroeg en snel ontbijt want om 8.45 uur moest ik klaarstaan bij de hop-on-hop-off bus. Deze bracht me naar de haven waar de boot naar Loch Ness klaarlag. Eenmaal aan boord bleek dat ik tussen een kudde Spanjaarden terecht was gekomen, poeh zeg. Maar ik vond een mooi plekje op het achterdek en daar ben ik lekker blijven zitten en heb ik volop genoten. Er was een gids die van alles vertelde over alle nederzettingen aan de oever, over ieder dorp was wel iets te vertellen. In het één brouwen ze whisky die ze in holle boomstammen vervoeren om de belasting te ontduiken, in het andere had een of ander clanhoofd gewoond en heldendaden verricht, te grappig allemaal. Maar hij vertelde ook veel over de geschiedenis en over Nessie (nee, we hebben hem niet gezien, ook niet op de sonar aan boord). Hij ging zelfs af en toe over tot het zingen van liederen over de heldendaden die verricht waren op en rond het meer, geweldig leuk! Het verhaal over St. Columba mocht natuurlijk niet ontbreken, volgens de geschiedenis heeft deze Ierse missionaris een man heeft gered van een groot zeemonster door het beest te zeggen dat hij moest verdwijnen. Dat is de eerste keer in de geschiedenis dat men Nessie heeft beschreven. Sinds deze Columba hebben veel meer mensen het monster gezien. In ieder geval vaart de omgeving van Loch Ness wel bij Nessie, bussen en boten vol toeristen komen hem zoeken.

Ik weet nu ook waar dat verhaal van The Thistle (de distel) vandaan komt, de distel is de nationale bloem van Schotland, het verhaal gaat dat een leger van Koning Haakon van Noorwegen (in de tijd van de Vikingen) stiekem een Schots leger wilde besluipen en overmeesteren. De Schotten sliepen, maar toen de Vikingen in een veld met distels terecht kwamen schreeuwden ze het uit van de pijn, zo werden de Schotten gealarmeerd en konden ze de Vikingen tegenhouden. Sinds die tijd is de distel de nationale bloem van het land.

Na een uur varen legde de boot aan bij Urquhart Castle, een prachtige kasteelruïne waar je goed kunt zien hoe zo’n burcht er in vroeger tijden uit zag en hoe men er leefde. Prachtig om daar twee uur door te kunnen brengen en me te verdiepen in de geschiedenis en de archeologische vondsten die daar gedaan zijn.

Na deze twee uur ging de boot weer terug en werden we weer afgezet in de haven. Daar ging het met de hop-on weer terug naar Inverness waar ik eerst maar eens lekker in een tearoom heb geluncht/ge-tea’d. Daarna ben ik weer op de bus gestapt en heb ik het hele rondje door en langs de stad gemaakt. Heel groot is Inverness niet, dus deze ronde was niet zo indrukwekkend, maar wel handig om te weten waar alles zich zo’n beetje bevindt.

Na de bustour ben ik dan toch maar een stuk gaan wandelen, ik had me tenslotte voorgenomen om in Inverness te wandelen. Gisteren ging ik stroomopwaarts naar de Ness islands, nu ging ik stroomafwaarts naar de Morey Firth, waar de rivier in de zee stroomt. De wandeling ging vrij lang door woonwijken, maar toen die eenmaal achter me lagen liep ik door een prachtig natuurgebied met vooral heel veel vogels en veel water. Zo deed ik toch nog een rondje van een kilometer of 8.

Kortom weer een dag met een gouden randje erom. En nu ga ik nergens meer heen, want voor de verandering regent het pijpenstelen, gelukkig was het overdag prima weer voor een boottocht.