14 aug. 2019
š«š·
vanuit Frankrijk
Dag 17 Quend
Gisterenavond heb ik het advies van Brigitte opgevolgd en ben ik naar de baai gelopen om zeehonden te spotten. Wat was dat bijzonder! Er lagen er zoveel! Het stuk van de baai dat bij eb droogvalt
is duidelijk hun vaste chilplek. Geweldig. En ze trekken zich niks aan van alle toeristen die komen kijken.
Het bestaat trouwens nog hoor, een bed met lakens en dekens. In ieder geval in La maison dāhortensiaās in Berck-plage. Ik heb er heerlijk geslapen en genoten van een superattente gastvrouw, die
echt ook Brigitte heet. Toch vond ik het lastig, je bent echt te gast in het huis van die mensen, het ontbijt was in hun woonkamer. En dan wil je toch een beetje aan āsmall-talkā doen, ga er maar
aanstaan in het Frans, haha. Maar goed, na een lekker ontbijtje ben ik weer op weg gegaan. Deze keer is Quend het reisdoel.
Vandaag schiet het niet op met wandelen, ik mĆ³et steeds even stoppen om te kijken, naar de bloemen, de overvliegende zwaluwen, de paarden, koeien en ezels. En terwijl ik die bewonder staat er in
het veld achter me een prachtig hert naar mij te kijken, wauw!
Vandaag voor de eerste keer geen zee of strand gezien, ik steek nu over naar de baai van de Somme en dat doe ik even rechtdoor.
Ook al schiet het niet op, ik merk wel dat ik steeds sterker en handiger wordt. Of mijn spullen krimpen, haha. Maar alles past steeds makkelijker in mijn rugzak en die draag ik met steeds meer
gemak. OkƩ, het blijft 15kg op je rug, maar het went. Ook het tent opbouwen en afbreken gaat lekker makkelijk. Ik heb het ondanks het vervelende weer goed naar mijn zin! En in die twee weken heb ik
ook aardig routine opgebouwd: ās morgens naar de bakker op de camping, ontbijten, tentje afbreken, rugzak op en gaan, bij de eerste de beste supermarkt proviand voor de dag inslaan en verder gaan,
camping zoeken, tentje opzetten, douchen, de was doen en rusten, uitzoeken waar ik de volgende dag naartoe wil lopen, eten, de omgeving verkennen, slapen en tussendoor heel veel lezen. Hoe en wat
ik eet hangt helemaal af van de camping of de plek daarvan, maar afgezien van het brood lukt het me prima om diabetes-verantwoord te eten. De suikerwaarden zijn dan ook niet echt anders dan thuis.
Vandaag moest ik bij aankomst wachten tot de receptie open ging, er was eerst lunchpauze. In het sanitairgebouw waar ik schuilde voor de regen sprak ik een echtpaar dat me de tip gaf om vanaf Le
Croyton, mijn volgende stop, de stoomtrein te nemen langs de baai van de Somme. Wat een leuk idee, dat ga ik eens even uitzoeken.
