29 aug. 2019
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Dag 32. Trouville
Inderdaad Jos, genoten van het bloemrijke Honfleur, wat een mooi stadje.
Gisterenavond voor onze hotelkamer lekker buiten zitten kletsen met de buren. Fietsende Nederlanders deze keer, zij zijn gestart in Cherbourg en gaan de andere kant op, richting Nederland. Mooie
tips gekregen en gegeven van interessante dingen die nog gaan komen. En zo ‘ouwehoer’ ik iedere dag wel weer met iemand, het maakt inmiddels bijna niet meer uit in welke taal.
De wandeling van vandaag laat meteen zien dat ik aan de andere kant van de Seine ben. Niet dat het nu vlak is of zo, maar de eerste anderhalf uur liep ik door het prachtige Bois du Breuil,
supermooi. Daarna kwam ik aan in Pennedepie, en wat zie je daar dan voor je: het uitzicht op Le Havre, alsof je niks bent opgeschoten haha.
En eindelijk was daar vandaag het roodborstje dat ik op iedere reis tegenkom. Ik miste hem al. Misschien klinkt het zweverig, maar voor mij is dat kleine vogeltje een groet van moeder Visser. Zij
was zo gek op roodborstjes, en ik kom er steeds een tegen op plekken waar het voor mij mooi of fijn is. In ieder geval tot nu toe op al mijn reizen (en ook altijd in de moestuin) en dat voelt alsof
ze er ‘een soort van’ bij is.
De route voerde me door veel bos en over modderige begroeide paadjes. Vanavond maar weer een goede tekencontrole doen. Maar het was weer een mooie wandeling, langs manshoge varens, een soort
orchidee-achtige bloemen en over allerlei kleine stroompjes die het water van de heuvels naar de zee brengt. De bestemming van vandaag is camping ‘Le chant des oiseaux’ (de zingende vogeltjes), hoe
toepasselijk is dat! Het is zo’n grote camping dat ik met een golfkarretje naar mijn plekje werd gebracht, en ik heb een plekje met zeezicht, super!
En even een update van het ‘materiaal’: mijn tenen gaan goed, de blaren zijn bijna weg, met wandelwol kun je prima doorlopen (ook met blaren). De doppen van mijn stokken zijn finaal versleten, die
repareer ik steeds met meubelviltjes en leukoplast. Maar ik zag net een meneer met kurken als doppen, lekker op zijn Frans, da’s ook een idee. Tent, slaapzak en matje gaan ook prima, na 2 nachten
in hotels mag ik vanavond weer lekker kamperen. En mijn lijf tot slot, ja dat gaat ook goed, alles wordt wel een beetje ‘pezig’. Door het vele lopen en zwaar sjouwen krijg ik zowaar een soort
sportlijf, hihi. En dat op mijn ouwe dag.