30 aug. 2019
🇫🇷
vanuit Frankrijk
Dag 33. Villers-sur-Mer
En dan loop je ineens, sinds heel lange tijd weer over een zandstrand. Bij Trouville en Deauville is dat weer aanwezig, mooi! En dit zijn wel de goudkust-badplaatsen zeg maar, wat een villa’s staan
hier! Ook is er in Deauville een hippodrome en een polo-stadion (ik heb het gezien hoor Linda), ik vermoed veel Engelse invloed hier. Verder een prachtige wandeling. Bij het verlaten van Deauville
ging het weer omhoog het bos in en daarboven liep ik via een oorlogsbegraafplaats ook over de ‘Bateries de Mont Canisy’, een bolwerk van de Duitse krijgsmacht. Het serieuze AtlantikWall en
D-Day-werk gaat hier wel beginnen hoor. Ik vind het prachtig, het voelt alsof ik door de geschiedenis loop.
Bij een glasbak heb ik serieus een paar kurken meegenomen en deze gebruik ik nu, met veel leukoplast om ze te bevestigen, als extra stokdoppen. Het werkt nog ook, haha waar leukoplast in je bagage
al niet goed voor is.
Het einde van de wandeling ging niet helemaal zoals gepland, ik had Villers-sur-Mer als eindpunt, daar zijn twee campings dus ik dacht: dat moet lukken. Zeker nu het Franse vakantieseizoen voorbij
is. Helaas zijn ze allebei ‘complet’, zelfs mijn kleine tentje past niet meer. En ik heb geen zin om naar het volgende dorp te lopen want er zitten al bijna 18km in mijn benen. En dat volgende dorp
betekent weer een heuvel over. Maar gelukkig is Villers geen klein dorp en ik vond hier een hotelkamer boven een café. De waardin is zo’n gezellig schommelende dame. Dus ik heb weer een plekje om
te slapen gevonden. Maar voor morgen ga ik toch maar weer even vooruit kijken naar een campingplekje. Ik wil niet iedere nacht in een hotel.
Nadat ik me gesetteld heb in mijn ‘luxe kamer’ maar-niet-heus, ben ik het stadje ingelopen en heb ik me als eerste door zo’n toeristentreintje laten rondrijden. Op een makkelijke, en de benen
sparende manier zie je dan al vast heel veel. Zo ook hier, wat een prachtige Belle-epoque huizen staan hier zeg. Het zijn van die sprookjesachtige huizen die je eigenlijk als poppenhuis zou willen
bouwen. Dit is alweer een mooie badplaats met veel historische gebouwen. En alles wat nieuw is gebouwd heeft in ieder geval dezelfde bouwstijl/sfeer. Mooi gedaan.
Er is hier ook een soort dino-park, er zijn kennelijk veel sporen uit het Paleontologische tijd hier gevonden. Daarom staat er voor de plaatselijke VVV een gigantisch grote groene dino, mooi voor
de foto’s. En Villers-sur-Mer is de eerste stad op het Europese vasteland op de Greenwich meridiaan, daar zijn ze ook trots op hier. Op de boulevard is de lijn aangegeven met metalen bollen in de
grond en een plaquette op de kademuur. In het treintje vertelde de gids dat je door die lijn te passeren van oost naar west stapt. Het zal wel.
Als ik op die boulevard zit trouwens dan zie ik rechts nog steeds Le Havre en links denk ik de rest van de Normandische kust die ik wil belopen te kunnen overzien.
Maar goed, Villers-sur-Mer is een leuk, weliswaar ietwat toeristisch, plaatsje waar ik weer lekker van geniet.
