Barcelona - Cordoba
20 jul. 2023
🇪🇸
vanuit Spanje
Alsof je met het vliegtuig gaat! Het instappen in de AVE 3940 is een serieuze aangelegenheid jongens, inclusief bagagecheck met van die Schiphol-apparaten en een heuse wachtrij voor de check-in. Je
moet ook een half uur voor vertrek wel aanwezig zijn, dus het was weer een vroegertje vanmorgen. Gelukkig heeft het hotel gezorgd voor een desayuono-to-go. Dus ik kon al voor de ontbijtijd
vertrekken, heerlijk geregeld.
In de trein zit ik weer in een aircondition-kou, dus ik heb mijn vestje (weliswaar met korte mouwen) aan, maar ik ben de enige in de hele trein, haha. Deze trein steekt in ruim 5 uur, half Spanje
door. Aan boord zijn stewards en stewardesses bezig om mensen van ontbijt en koffie te serveren, het is echt alsof je in een heel ruim vliegtuig zit. En we gaan hard! De topsnelheid die ik op het
info-bord zie is 301 km per uur. Op het scherm in de trein zijn films te zien, maar mijn Spaans is niet goed genoeg om de ondertiteling te kunnen volgen met lezen, dus ik ga maar weer lekker naar
buiten kijken.
En wat zie ik daar? Bergen, druiven en olijven. Enorme landbouwgebieden vol. Ik dacht dat Frankrijk een wijnland was, maar volgens mij heeft Spanje zeker zoveel wijnboeren. De olijven boomgaarden
zijn ook echt enorm en lijken wel groter te worden naarmate we zuidelijker komen. Het landschap is prachtig, we rijden door mooie berggebieden en we doorkruisen heel wat tunnels. Lange tijd zie ik
de zee links van me, maar na Camp Taragona gaan we het binnenland in.
Ik zie een flat van ooievaarsnesten, 3 nesten op de palen van de bovenleiding van de trein. En op ieder nest is een ouderpaar druk met het voeren van de jongen. Een soort overbevolking….of zouden
ze het gewoon gezellig vinden om dicht bij elkaar te wonen? Ooievaars genoeg trouwens hier, ik zie nog veel meer activiteit in nog veel meer nesten.
En inmiddels zie ik ook boomgaarden vol perziken of abrikozen, het is oogsttijd denk ik, want ik zie ook veel, bijna antieke, vrachtwagentjes vol met kisten staan.
Zo rond Zaragoza wordt het landschap onherbergzamer, ik vind het bijzonder om te zien dat de boeren ieder stukje grond dat een beetje vlak is omploegen om er iets op te verbouwen. Zo zie je veel
kleine lapjes grond die bewerkt zijn, tussen de stukken waar niemand iets mee doet of kan omdat het onbegaanbaar is. En dan loopt er een soort karrespoor naartoe voor de tractoren en
vrachtwagentjes. Ik zie zelfs een groot aantal moestuintjes in een bergdal.
Ik vraag me af welke kleuren Vincent van Gogh zou gebruiken voor dit landschap. Waar hij de grond in de Provence paars kleurde moet het hier bijna roestbruin worden, of zou hij toch ook het oranje
gebruiken dat ik soms denk te zien. Thuis maar eens proberen of ik iets van deze kleuren op papier krijg. Want ik kan natuurlijk in mijn eigen atelier ook schilderen, ook al heb ik de teken- en
schilderles stopgezet.
Net als ik bedenk dat ik weinig dieren zie buiten, kom ik langs een boerderij met koeien, schapen en geiten. En dan zijn het er ineens ook een heleboel!
Ik zie wel meerdere enorme Christusbeelden, het katholieke Spanje manifesteert zich. En wat ik ook veel zie zijn enorme velden vol zonnepanelen, niet het mooiste uitzicht, maar geef ze eens
ongelijk hier. Zoveel zon!
Na ruim 5 uur stap ik in Cordoba uit, de buitentemperatuur ging van 23 graden in Barcelona naar 35 graden hier. Op het station ga ik eerst even lunchen en tegelijkertijd maar eens bedenken hoe ik
bij het hotel kom. Dat is een kleine 2 kilometer van het station, maar er gaan ook bussen. Ik moet even voelen wat ik wil doen en neem tijdens de lunch de tijd om even ‘te landen’. Na een lekkere
salade besluit ik te gaan lopen. Rugzak op en gaan. Onderweg zie ik een thermometer die zegt dat het 39 graden is, maar zo voelt het nu nog even niet. Er is een windje en als je onder de bomen of
in de schaduw van de huizen loopt is het prima te doen. Na zo’n 20 minuten ben ik al bij het hotel en wat een snoepie is dit! Het heet Hotel Los Patios en patio’s hebben ze. Er is een mooie
binnentuin waar ik even een watertje drink en er is ook een dakterras, maar dat is nu niet te doen, daar brandt je weg.
Na het inchecken slenter ik door het oude stadsdeel van Cordoba, mijn hotel ligt letterlijk op de stoep van de mezquita, dus in een zeer pittoresk deel van de stad. Ik wandel over de Romaanse brug
en zie de prachtige moskee vanaf de overkant van het water. Daarna wil ik naar de synagoge en/of het Alcazà r, maar helaas alle musea zijn geopend tot 15.00 uur. Dat wordt morgen terugkomen. Ik neem
dan maar een ijsje en pak nog een keer een terrasje, helemaal geen straf. Enne….ik moet even terugkomen op de warmte. Het is wel heet! Er waait een goed windje, maar dat voelt aan alsof je voor een
heel grote föhn staat, alleen maar warme lucht. De airco in mijn hotelkamer is dan ook zeer welkom.
Nu ga ik even een boekje lezen, straks lekker eten op die mooie patio en dan nog even uitzakken op het dakterras. Best vol te houden hier, hahaha.
Reacties
Reacties
20 jul. 2023, 19:06
Toch veel te zien bij zo’n snelheid. En dan nog het beschrijven. Voordat je het genoemd heb is er al weer iets anders om te noemen.
Hopenlijk kun je wennen aan de warmte en genieten van de patio’s
Liefs
20 jul. 2023, 19:07
Lieve Brigitte, fijn dat je zo futuristisch snel in Cordoba bent aangekomen. Vast een prachtige stad. Morgen vroeg maar weer op pad dan, voordat die warme föhn weer aangaat.
Geniet van een hopelijk koel dakterras straks, liefs Tineke
20 jul. 2023, 19:43
Hopelijk vindt je na deze warme dag een beetje verkoeling inde avond. Vannacht de airco niet te hoog zetten, anders wordt je toch nog verkouden. Verheug me al op je belevenissen van morgen.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
