26 jul. 2024
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Mijn reisdagboek gaat
weer open. Op veler verzoek, maar vooral voor mezelf ga ik mijn avontuur weer vastleggen in een dagelijks verslag. En vandaag is de eerste dag van een rondreis door West-Amerika, daar gaat ie
dan.
Zo 5 uur de wekker is echt vroeg! Maar uiteraard ben ik meteen wakker, want ik ga nu echt. Ronald pikt me keurig op tijd op en brengt me in no-time naar Schiphol. Daar zeggen we gedag en loop ik
naar de bagage afgifte. Helaas is er een technische storing bij de bagagebanden en dus moet ik mijn koffer neerzetten bij honderden andere koffers. Daar worden ze met van die karren opgehaald en
gedistribueerd…..als dat maar goed gaat.Na een vlotte paspoortcontrole loop ik meteen door naar lounge 52, daar heb ik een ticket voor geregeld, samen met mijn ‘comfort-stoel’ in het vliegtuig. In
die lounge zit ik heerlijk aan een gratis kopje koffie en dergelijke, prima om zo de wachttijd door te brengen.
In het vliegtuig zit ik naast een echtpaar dat naar een Barbie-conventie gaat in Palm Springs. Helemaal grappig met hoeveel passie zij daarover vertellen. Hij heeft een Barbie-winkel en verkoopt
vooral aan verzamelaars. Het lijkt net zo’n community te zijn als de poppenkastmakers die Angela en ik steeds zien.
En hoewel 11 uur vliegen natuurlijk een hele tijd is, gaat het toch best snel voorbij. Beetje kletsen, beetje lezen, af en toe een filmpje, beetje naar buiten kijken (ik zag prachtige plaatjes van
sneeuw en ijs op Groenland) en af en toe een dutje en dan ineens zijn we er.
Aangekomen op LAX, de luchthaven in LA wordt mijn vrees waarheid, mijn koffer is niet meegegaan met de vlucht. Dus dat betekent weer in de rij staan om een melding te doen en dan maar hopen dat de
koffers vandaag nog meegaan met de volgende vlucht naar LA. Er blijken 120 koffers te missen op deze vlucht! En bedankt Schiphol.
Het betekent ook dat mijn plan om vandaag naar downtown LA te gaan om de vele muurschilderingen te bekijken niet doorgaat, want die rij is lang en ik moet ook nog een supermarkt zoeken voor een
tandenborstel enzo. Gelukkig heb ik wel geleerd van Barcelona en zitten mijn medicijnen in de handbagage.
Maar goed, eerst naar het hotel, daarvoor heb ik een kaartje voor een shuttlebus. Maar waar vind ik die? LAX is zoooooo grooooot! Gelukkig is er een securitymeneer die met me meeloopt om me de weg
te wijzen. Het is nog een hele wandeling naar de halte, maar dan kan ik toch echt in de bus en naar het hotel.
Daar aangekomen ontmoet ik meteen mijn gids voor de reis, een Nederlands sprekende mevrouw. Ze vertelt heel enthousiast dat we een bus met 31 Nederlands sprekende gasten hebben. Is dat nou jammer,
ik had me juist op dat internationale gezelschap verheugd. Maar de groep die deze reis gaat maken is zo groot dat ze hem in drieën splitsen en dat doen ze dan op taal. Nou ja, komt vast ook weer
goed. Maar die leuke Mexicaan wordt het dus niet Martijn.
Na het inchecken, (mooie kamer heb ik!) ga ik dus op zoek naar een supermarkt. Een wandeling van 4km later heb ik de broodnodige toiletspullen om de eerste dag te overbruggen. Nu maar duimen dat de
koffer echt komt met de volgende vlucht.
Al met al een lange dag met tegenslagen, maar zoals jullie gewend zijn laat ik me daardoor niet gek maken. Straks nog even ergens wat eten en dan morgenochtend fris en fruitig klaar voor de eerste
bus-dag.
