28 jul. 2024
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Het wordt warm vandaag, we zijn gewaarschuwd. Vanmiddag kan het oplopen tot ruim 40 graden.
Maar eerst moet ik vroeg op, om 7 uur wordt mijn koffer opgehaald door de bell-boy.
Daarna loop ik naar Denny’s een stukje verderop voor een American Breakfast. Ik ga maar gewoon aan de pancakes.
En om 7.45 verzamelen we weer voor de volgende dag. Op naar Phoenix en laat maar komen die warmte. Vandaag rijden we 640km. Dus gisteren was nog niks Gerry!
Oh ze heet Nicole en ze is van de controle, ze laat niets aan het toeval over, een goede eigenschap voor een reisleider denk ik. Ze vertelt zelfs de chauffeur hoe hij moet rijden.
We beginnen weer met ochtendmist, maar ook later blijft het nog een tijd ‘dampig’. Nicole vertelt dat dit komt door de grote bosbrand bij LA. Lekker dan!! Ze vertelt ook over het
aardbevingengevaar, leuke staat dat Californie. Gelukkig gaan we vanmiddag naar Arizona.
Omdat het zaterdagochtend is en nog vroeg zijn er deze keer geen files. We rijden weer over de snelweg, nu een interstate, die dus meerdere staten doorkruist. Wat een fly-overs en fly-unders zien
we, daarmee vergeleken is ons Prins Clausplein een kleutertje. Maar alles is hier groot, ook de goederentreinen, 4 locomotieven en kilometers wagons met containers rijden door de woestijn.
We stoppen in Palm Spings voor een rondwandeling en koffie. Een klein stadje midden in de woestijn. Vooral voor de rich and famous uit LA en Hollywood die hier een weekendje doorbrengen in de luxe
resorts. Er zijn maar liefst 90 golfbanen in een stadje van 40.000 inwoners. Het is ook de plek waar de ongelukkigen uit de groep even kleding konden shoppen voor de komende dagen. Eén van de
pubers mist zijn koffer nog en dat is natuurlijk drama voor een puber. Ook een echtpaar mist de koffer nog en die zijn daar erg van ondersteboven, jammer! Het is nu duidelijk dat zij de koffers ook
pas zullen krijgen als we in Las Vegas aankomen, dat is woensdag pas.
We gaan, tussen de bergkammen door, steeds verder de woestijn in, we zien de eerste cactussen en van die tumbleweeds. Ook af en toe een zandtornado. Samen met de countrymuziek in de bus voel ik me
echt in het Wilde Westen.
De Tesla’s maken plaats voor de fourwheeldrives, allemaal van die pickup-trucks. Het plaatje wordt daarmee wel compleet.
In Blythe hebben we een lunchstop, het is hier al 43,3 graden, best warm. We krijgen een uur om te lunchen op zo’n fastfoodcourt. Een parkeerplaats met McDonalds, TacoBell, Starbucks e.d. Niet erg
inspirerend, wel erg Amerikaans. Ik heb samen met een moeder en puberzoon gekozen voor een Mexicaans restaurant, de tent ziet er niet uit, maar het eten is erg lekker.
Daarna verlaten we California door het oversteken van de Coloradorivier en komen we aan in Arizona. Het is nog steeds woestijn, maar wel een heel andere vegetatie, hier zien we van die grote
cactussen.
Na de volgende 2 uur in de bus hebben we een tankstop en tijd voor een snack en een wc en daarna gaat het weer door richting Phoenix. Het is wel veel bustijd vandaag.
In Phoenix worden we eerst afgezet bij de Walmart, even lekker shoppen in zo’n alles-in-een winkel. Van televisies tot kleding tot chips en koekjes. Ik houd ervan.
En tot slot van deze lange dag naar het hotel. Het inchecken wordt steeds door Nicole geregeld en zo kunnen we meteen door naar onze kamers. En de koffers worden ook naar de kamer gebracht, het is
wel luxe allemaal. Ik heb tot nu toe een soort zalen voor mezelf, met goede airco, dus ik koel vanzelf weer af.
Vanavond eet ik gewoon een Walmart-salade in mijn kamer, ben even moe en doe verder niks meer vandaag. Morgen wacht de Grand Canyon.