Sedona en Grand Canyon
29 jul. 2024
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Ben je wel eens in Phoenix geweest? Ik wel, maar ik heb er niets van gezien, dit was letterlijk een overnachting op onze reis van LA naar de Grand Canyon. Prima hotel, dat wel, maar jammer dat er
niet meer tijd was voor deze stad.
Maar goed, we gaan weer verder en nu begint de natuur te komen.
We beginnen in de Sonoran desert om foto’s te maken bij de grote Saguaro cactussen, prachtig zijn ze.
Dit is het gebied van de Apache indianen, een mooi groen gebied. Zij leefden als nomaden, in de zomer hoog in de bergen, in de winter laag. Zij jaagden op wild en aten de vruchten van die grote
cactussen. Hier is door de rivieren dan weer water genoeg.
We zien af en toe kalkoengieren zweven door de lucht, wat een machtige beesten, 1,5 meter spanwijdte.
Afhankelijk van de hoogte waarop we rijden is de begroeiing anders. We komen dus eerst langs de cactussen, dan een groot stuk langs (bruin) gras, daarna gaan we omhoog en komen we langs een soort
bos van jeneverbesbomen. En nog hoger worden het van die grote pijnbomen.
We stoppen voor foto’s zodra de rode rotsen in beeld komen. Daarna rijden we door naar Sedona een plaatsje waar er, naar verluidt, goede stralingen uit de grond komen, dat schijnt goed te zijn voor
je welzijn, de hele new-age-scene zit er.
In Sedona hebben we ruim tijd om de prachtige rotsen te fotograferen en om een stukje te wandelen. Samen met Kimberley en Ylse ga ik eerst aan de koffie en daarna wandelen we een stuk de vallei in
en weer omhoog. Het is PRACHTIG hier! En zodra je de winkeltjes achter je laat is het stil om je heen, heerlijk.
Na deze mooie stop rijden we via Oak Creek Canyon, een prachtige route, verder omhoog naar de Grand Canyon. Ik kijk mijn ogen uit in de bus. De natuur is overweldigend.
Het is vandaag zondag en de kreek is gevuld met mensen die verkoeling zoeken in en aan het water. Compleet met tentjes, megakoelboxen en soms zelfs campers.
Na 33 haarspeldbochten komen we op het Coloradoplateau. Van de woestijn komen we nu in gebied waar ‘s winters geskied wordt.
We gaan Interstate 40 op, delen daarvan horen bij de oude Route66. Het landschap blijft veranderen.
Het verhaal van deze gebieden gaat de hele tijd over de verschillende indianenstammen (Apache, Hopi en Navajo) en de onderdrukking van deze groep door de Spanjaarden. In het kader van landveroveren
en de Katholieke missie werden ze verdreven en hen rest nu alleen nog hun reservaat.
We worden op zijn Amerikaans gewaarschuwd voor alle mogelijke gevaren: ratelslangen, cactussen, elk’s (van die grote herten) vallen in de canyon bij het maken van een selfie, bekeuringen voor het
voeren van dieren en ga zo maar door. Safety for all.
En dan…sta ik ineens aan de rand van de Grand Canyon! Ik krijg er gewoon kippenvel van, wat is dit mooi! Samen met Ylse en Kimberley wandelen we wat langs de rand en maken we wel 100 foto’s. Poeh
hee!! Ik heb er eigenlijk verder geen woorden voor, zo indrukwekkend. We denken zelfs dat we een condor zagen vliegen, maar zo ver weg dat het geen zekerheidje is, het was in ieder geval een
machtige roofvogel. Het is fijn dat we hier echt alle tijd hebben om rond te dwalen, dit is wel alvast een hoogtepuntje hoor.
Na de aankomst in het hotel werden we verrast met een welkomstborrel, leuk geregeld. En daarna nog even boodschappen gedaan en een patatje als avondmaal. En nu dit verhaal afmaken en dan lekker
onder de wol. Morgen weer verder.
Reacties
Reacties
29 jul. 2024, 08:03
Wat goed zeg!! Tof!!
29 jul. 2024, 08:24
Fijn, genieten van de Grand Canyon. Zo te lezen heb je ook een paar vaste maatjes binnen het reisgezelschap gevonden. Gezellig!
29 jul. 2024, 08:39
Prachtige plek! Heb je nog tijd om de brug in de Grand Canyon te bewandelen?
29 jul. 2024, 08:46
Mooi hè, zo wat de natuur ons allemaal brengt en dat we daar van mogen genieten.
29 jul. 2024, 12:01
Je zal je wel heel “nietig” voelen bij het zien van al dat natuurschoon en zeker bij de Grand Canyon. Geniet er maar van en hou ons op de hoogte 🐻🙋
29 jul. 2024, 15:00
Dit is wat ik ook wil zien, niet die grote steden. Veel over dat gebied gelezen in de boeken over de indianen, via de bieb.
Wat benijd ik je met al je reizen, maar ik mag gelukkig mee genieten. Doe jij dat ook maar.
29 jul. 2024, 17:21
In 1972 ben ik met mijn dochter van 3, enige niet indiaan, een paar dagen in het Navajo reservaat geweest
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!
