31 jul. 2024
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Vanmorgen vroeg op, want de bus naar de Antelope Canyon tour vertrekt om 7.10 uur. Maar vroeg op is geen probleem, want mijn biologische klok staat nog op Europa geloof ik.
We worden door onze bus afgezet bij Taadidi Tours, daar stappen we over in minivans en rijden we naar de canyon, waar een andere gids op ons staat te wachten voor een wandeling door een
wonderschone canyon, die is uitgesleten door het water. De gids geeft ons een lesje geologie door met een waterflesje en het zand te laten zien hoe deze canyon is ontstaan. Prachtige praktijkles en
super om hier rond te wandelen. Als je zo’n aardrijkskundeleraar hebt dan is iedere leerling geinteresseerd. We maken prachtige foto’s.
Daarna gaan we verder, we wandelen de Glen Canyon Bridge over. Daar zien we ook de Glen Canyon Dam. Wat een muur! Het Lake Powell meer is het stuwmeer daarvoor, het water dat er doorheen komt vormt
de Colorado rivier. Een indrukwekkend geheel.
Aan de overkant stappen we weer in de bus voor de volgende 266 km. We verlaten Arizona en rijden Utah in, de staat van de Mormonen. Vandaag stijgen we naar 2400 meter hoogte.
We hebben hier weer een andere tijdzone, dus ik ben nu een uurtje dichterbij.
In Kanab stoppen we voor de lunch, het aantal hamburgers is niet meer te tellen inmiddels. De Amerikaanse lunch-keuken is nou niet bepaald high cuisine.
We rijden langs de Pink and Coral Sand Dunes en door de Red Canyon naar Bryce Canyon. Rondom Bryce woeden op dit moment 4 verschillende bosbranden, daardoor is de lucht een beetje heiig.
En dan staan we op Bryce Point aan de rand van alweer een prachtige canyon. Wat een bijzonder natuurverschijnsel is dit. Allemaal stalagnieten in de mooiste kleuren lijken uit de grond omhoog te
komen. Maar ook dit is natuurlijk uitgesleten door het water. Soms zie je er kathedralen in en soms mensen en dieren. De indianen die hier leefden durfden de nacht niet door te brengen in de canyon
omdat zij dachten dat het versteende mensen zijn. Ik ben een stukje de canyon ingelopen naar beneden, wel steil en een glibberpad zonder leuningen. Dus na een korte afdaling ook maar weer omhoog
gelopen, dat is nog flink inspannen op deze hoogte en met 27 graden.
Daarna is het lekker even afkoelen in de airconditioned bus op weg naar het hotel.
En vanavond bezoeken we een cowboy-dinnershow. Lekker toeristisch aan grote ronde tafels, het eten was heerlijk en de muziek ‘real country’, dus helemaal in stijl. Dat was een leuke avond. Bij het
teruglopen naar onze kamers zagen we een hertenmoeder met haar jong, prachtige beesten!
En nu slapen, morgen op naar Las Vegas.
