brigittevisser.reismee.nl

Carmel en Santa Maria

Vandaag vertrekken weom 8.30 uur, nu zijn we de laatste bus van de 3. We gaan voor 484 km. Ik krijg veel reacties op de lange dagen in de bus, dat klopt we zijn vaakvan 8 tot 18 uuronderweg. Maar op reizen als deze is de bus niet het middel om van A naar B te gaan, nee de busrit ís de reis. We zien veel moois onderweg en stoppen minstens om de 2 uur voor koffie/lunch/thee en toilet. En Nicole vertelt veel en van alles over wat we zien onderweg. En we nemen ook pauzes om te wandelen op de mooie plekken. Voor een wandelaar als ik zou dat laatste nog wel meer mogen, vooral in de nationale parken, maar dit is gewoon echt een ander soort reis. En ik geniet volop.


We gaan naar het zuiden. Als we de stad uit zijn gaan we verder op Highway 1, de weg langs de kust. Ook vandaag is het erg mistig, dus we zien niet zoveel van de oceaan. We rijden weer door veel landbouwgebied, van bloemen tot kool en pompoenen worden hier geteeld. De koffiestop doen we in Davenport, bij een heerlijke bakkerij, ik neem een haver/rozijnenkoek, heerlijk.We rijden door Santa Cruz (de surf-city van de USA) naar Carmel. Dat is de stad waar Clint Eastwood ooit de burgemeester was. Wij stoppen in Carmel by the sea, een welvarend deel van de stad aan de kust. Er staan prachtige huizen met weelderige tuinen. We zien hier ook weer een missiepost, de missionarissen hebben hun erfenis wel achter gelaten. In dit plaatsje hebben ze geen huisnummers, de postbode komt ook niet langs. Mensen moeten de post zelf ophalen.

Ik zie heel veel baseball stadions onderweg Berry, maar ik ben er steeds op de verkeerde tijd. Dus ik kan geen wedstrijd bijwonen.

We stoppen in Monterey bij Cannery Row, de plaats waar in vroeger tijden sardientjes werden ingeblikt. John Steinbeck schreef er een boek over en je vindt hier het bankje van Forrest Gump, de box of chocolates staat op het bankje klaar voor bezoekers, zijn beroemde woorden: ‘life is like a box of chocolates, you never know what you are going to get’.
Na deze leuke stop rijden we via een binnenweg want de bus mag helaas niet verder over highway 1, het is daar te smal voor onze grote bus en ze zijn ook nog de weg aan het herstellen na een modderstroom over de weg eerder dit jaar. Wij nemen dus de 101. Zodra we de kustweg achter ons laten is ook de mist achter ons, ineens is het weer een zonnige dag. Lekker hoor, na de kou in San Francisco. Het land is weer eindeloos, opnieuw heel veel landbouwgrond, ik zie druiven, kool, sla, aardbeien, artisjokken en ga zo maar door. Ook wordt hier gras gemaaid en in balen binnengehaald, op de eerdere veeboerderijen was dat door de droogte niet mogelijk.
Net voor de stop zien we een brand in de heuvels, je snapt dat deze heftig kan worden met al dat droge gras en hout.
De stop voor de plaspauze is kort, het is hier ineens ook weer heet! De lunchpauze was in 17 graden in de mist aan de zee, hier is het 31 en zonnig. Wat een verschil.
Als we verder rijden komen we in het gebied van de Californische wijnen, de ene wijngaard na de andere. Voor San Francisco zagen we ook wijngaarden, maar die waren voor krenten en rozijnen. De bekende rode doosjes komen daar vandaan. In dit gebied is het echt voor wijn.
We rijden door naar Santa Maria waar ons volgende hotel is. Dat is weer iets heel anders dan de andere hotels, een soort Engelse Pub/cottage. Gezellig. En natuurlijk doen we even de pub aan voor en drankje. Morgen onze laatste dag in de bus.

Reacties

Reacties

Martin

Laatste dag in de bus, jammer dat het zo snel bijna voorbij is😞. Maar een mooie reis, het land (niet altijd het volk) heeft onze harten gestolen. Las de omgevingen waar je was en herkende zo veel. Geniet nog even volop.

Gerry

Weer een mooie ervaring rijker

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Tiara Tours