Vandaag een ‘zwerfdag’ in Krakau. Eerst nog maar een keer over het grote plein gelopen en daarna de zogenaamde Koningsroute naar Walaw, de burcht van Krakau. In deze burcht vind je veel over de vroege geschiedenis van Polen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de draad een beetje kwijtraakte.

In de kathedraal begon het al met de graven van allerlei, soms heilig verklaarde, koningen. Ik zag veel terugkerende namen als Zigimundis, Stanislav (er is in ieder geval een ‘the old een 1, 2 en 3), Wadislav en Kazimierz. Veel waren van het geslacht Jagiellon, maar hoe de stamboom precies in elkaar zit heb ik niet kunnen ontdekken. In de crypte waren veel van deze heersers begraven, koningen en koninginnen, maar ook de Poolse president Lech Kaczynski.

Evengoed was de kathedraal prachtig, opnieuw veel goud en zilver. En natuurlijk een speciale kapel voor Paus Johannes Paulus de tweede, die is hier vlakbij geboren en daar zijn ze trots op.

Na de kathedraal en een lekkere koffie ging ik op bezoek in het koninklijk paleis. Ik had een kaartje voor 5 verschillende afdelingen. De eerste 3 gingen op een bepaalde tijd, dus dat was opletten. Ik begon in The State Rooms, de kamers die in de geschiedenis werden gebruikt door de regering. Prachtige oude kamers met van die geweldige tegelkachels en middeleeuws meubilair. Ook veel muur- en plafondschilderingen. Daarna ging ik naar de schatkamers met juwelen en wapenuitrusting. Hier leerde ik dat er na de Jagiellons er geen erfopvolging meer was, maar dat de koningen gekozen werden. Ook deze gekozen koningen waren rijk, dus of het veel verschil maakte weet ik niet. Wat ik wel weet is dat Polen zo’n beetje oorlog heeft gevoerd met ieder land om hen heen en zelfs verder weg. Zo vochten ze tegen Oostenrijk, Rusland, Zweden, Turkije en ga zo maar door. Ik geloof inmiddels dat oorlog van alle tijden is en ook altijd zal blijven, helaas.

Na de schatkamers ging ik door naar de royal rooms, de woonvertrekken van de koningen. Opnieuw veel luxe, voor die tijd dan hè? En ook veel grote meesters aan de muren, ik genoot van al dat moois.

Maar na 3x al die luxe ruimtes was ik er wel klaar mee en bezocht ik de koninklijke tuinen, die vielen hier helaas een beetje tegen, het was vooral een koninklijke kruidentuin. Dus dan maar door naar de laatste bezienswaardigheid: de dragon’s den. Een grot, onder het kasteel, waar een echte draak heeft gewoond. Je moet hiervoor via een smalle wenteltrap ik denk wel 300 treden afdalen, je wordt er draaierig van. Beneden kom je dan in een kalksteen grottencomplex waar de draak heeft gewoond. Het verhaal gaat dat Krak, een schoenmaker, de enige was die de draak kon verslaan. Krak werd daarna tot koning gekroond en de stad werd naar hem vernoemd.

En toen, na een break in het hotel, snel opgetut en naar de bus voor een Traditional Polish Folk Show. Ik houd er toch van om dit soort dingen te bezoeken. We gingen met een dubbeldekker vol, vanuit Krakau naar een restaurant in Liszki. Een soort grote blokhut, waar we werden ontvangen door 2 dames en 4 heren in klederdracht. Nadat we aan tafel waren gegaan begon de show meteen. Wervelende dansen en gezellige volksmuziek. Ik zat aan tafel met Dimitri uit Kansas City en met Adimina uit een klein plaatsje bij Geneve, een Francaise dus. Wat was dat gezellig gezelschap. We hebben lekker gegeten en ondertussen leuk zitten kletsen over reizen en over onze hometowns. Bijna iedere buitenlander vraagt mij naar de reden en de omvang van de ‘farmers protests’. Ga het maar uitleggen in het Engels of Frans.

Maar goed, uiteraard moest het publiek vanavond ook meedansen en omdat wij een tafeltje aan de rand van de dansvloer hadden was ik de eerste dame die mee mocht doen. Dimitri was zo aardig om er foto’s van te maken. Lachen weer hoor en ik dacht: niemand die me kent hier, ik doe wel mee, haha.

Na afloop van de show werden we door de dubbeldekker weer gedropt in Krakau en na een wandelingetje naar mijn hotel kruip ik zo mijn bed in. Vandaag weer bijna 20.000 stappen gezet, dus slapen zal wel lukken.