Vandaag een zwerfdag door Berlijn, ik kreeg van jullie veel tips, maar omdat ik al eens in Berlijn was met Albert en toen veel van de door jullie getipte attracties al heb bezocht , was ik vandaag mijn eigen eigenwijze gids. Ik begon met een bezoek aan de koepel op het gebouw van de Rijksdag. Dat had ik vanuit Nederland al aangevraagd dus vandaag hoefde ik me alleen maar op tijd te melden. Na het aanmelden moest ik door de security net als voor veel andere belangrijke gebouwen in de afgelopen twee weken overigens. Daarna moesten we groepsgewijs naar binnen, het was een soort veedrijven wat de bewakers deden.

In Duitsland moet je nog een FFP2 mondkapje op in het openbaar vervoer en wordt het ook geadviseerd als je binnen gaat in een overheidsgebouw. Daar kun je wat van vinden natuurlijk, maar als je met 20 man in een lift gedreven wordt dan doe je dat mondkapje toch graag op, ik wel tenminste. Maar het meegaan met de kudde leverde wel een mooi bezoek op. Wat is die koepel mooi gemaakt en wat heb je een prachtig uitzicht over de stad. Met een audioguide op je koppie hoor je een beschrijving van alles wat je ziet én vertelt de meneer in het appraatje je ook hoe de bondsdag werkt en wie waar zit in al die overheidsgebouwen. Zo wist ik niet dat de 4 hoektorens van het gebouw staan voor Pruisen, Bayern, Sachsen en Wurtemburg, 4 delen van het vroege Duitse Rijk.

Leuk om naast de geschiedenis ook te horen over de tegenwoordige tijd. En om al die moderne gebouwen te zien rondom dit oude, dat gaat eigenlijk heel goed samen. Net als de zonnepanelen en die grote glazen koepel. Mooi gedaan.

Natuurlijk weer veel gehoord en gezien over de Berlijnse muur en daardoor geinspireerd ging ik zoek naar de East Side Galery. Ik blijf dat een bijzondere plek vinden. De muurschilderingen en hartekreten deden me een beetje denken aan de Lennon-wall in Praag. Er was één tekst in het bijzonder die me raakte en waarvan ik denk zo ist maar net, dus laten we dat doen. “Viele kleine Leute die in vielen kleinen Orten viele kleine Dinge tun, können das Gesicht der Welt verändern.”

Na deze muurbezichtiging heb ik een poosje door Kreuzberg gelopen en gemijmerd over alles wat ik zag. En ondertussen zit de songtekst van Klein Orkest de hele dag in mijn hoofd: en alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn….. Wat een rake tekst was dat.

Na dit bezoek wilde ik naar de Kurfürstendam, zo’n lekkere must-see in de stad en ook onderdeel van het liedje in mijn hoofd, dus ging ik hup, de metro weer in en op pad. Eerlijk gezegd is het grappig om er rond te lopen, maar heel veel inhoud heeft het daar niet. Ja oke, alle dure winkels zitten er, en kennelijk was er bij Swatch iets te doen, er stond een rij van 50 meter voor de deur! Natuurlijk ben ik ook nog even KaDeWe (het Kaufhaus des Westens) ingelopen, ook dat is grappig maar dit doet me dan weer niet zoveel.

Dus ging ik op weg naar het laatste punt van mijn verlanglijstje: de botanische tuin. Dat was nog weer een stuk verder met de S- of U-bahn. Ik ben nog steeds blij met mijn 48-uurs kaartje, haha. Uiteindelijk ben ik aangekomen bij de tuin en daar heb ik heerlijk rondgewandeld, eerst door een enorm arboretrum, wat een diversiteit aan bomen. Daarna door de bloementuin, vol kleur en geur en tot slot de prachtige kassen in, wat zijn die mooi zeg. En ook hier een enorme diversiteit aan planten en bloemen, ieder werelddeel in een eigen kas. Supermooi, daar geniet ik dus meer van dan van de Hugo Boss en Swarovski-winkels op de Kurfürstendam.

Vandaag ging ik van Berlijn Mitte naar Kreuzberg en vandaar weer helemaal naar west voor de Kurfürstendam en daarna nog naar zuid-west voor de tuinen. Ik heb weer genoeg kilometers gemaakt en ook weer voldoende stappen gezet, ruim 25.000. Morgenochtend pak ik mijn rugzak weer in voor de laatste lange reisdag.